1. پور محمدی، محمد رضا. 1386. برنامه ریزی کاربری اراضی شهری. تهران: سمت.
2. حبیبی، سید محسن و صدیقه مسائلی. 1378. سرانه‌های فضاهای شهری. تهران: سازمان ملی زمین و مسکن.
3. تقوایی و همکاران (1395) میزان سنجش عدالت فضایی در چارچوب نظریه شهر عدالت محور، مورد پژوهی: مناطق 22 گانه شهرداری تهران مدیریت شهری: بهار 1394، دوره 14، شماره 38، از صفحه 391 تا صفحه 423 .
4. دداش پور، هاشم، و فرامرز رستمی. “سنجش عدالت فضایی خدمات عمومی شهری بر اساس توزیع جمعیت، قابلیت دسترسی و کارایی در شهر یاسوج.” مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای سال سوم شماره دهم، 1390: 1-22.
5. رفیعیان، مجتبی، و محمد شالی. “تحلیل فضایی سطح توسعه یافتگی تهران به تفکیک مناطق شهری.” مدرس علوم انسانی - برنامه ریزی و آمایش فضا دوره شانزدهم شماره 4, 1391.
6. رهنما، محمدرحیم و جواد ذبیحی. 1390، تحلیل توزیع تسهیلات عمومی شهری در راستای عدالت فضایی با مدل یکپارچه دسترسی در مشهد، جغرافیا و توسعه سال نهم تابستان 1390 شماره 23
7. ساجدی، عبدالله. “عدالت اجتماعی و نقش آن بر توسعه پایدار.” سومین همایش جغرافیا و رویکرد علمی به توسعه پایدار پیرانشهر، 1389.
8. شهرداری اصفهان 1391، گزارشهای بازنگری طرح تفصیلی شهر اصفهان، ارشیو شهرداری اصفهان
9. شهرداری اصفهان. 1391. آمارنامه شهر اصفهان 1390. اصفهان: معاونت برنامه ریزی، پژوهش و فناوری اطلاعات.

10. شماعی، علی، تیموری، سمیه و بهرامی اصل، حسین(1395) عنوان مقاله: تحلیل فضایی جمعیت و خدمات شهری با رویکرد عدالت فضایی (مطالعه موردی: شهر خرم آباد) جغرافیایی سرزمین: بهار 1395، دوره 13، شماره 49، از صفحه 47 تا صفحه 64 .

11. شیعه، اسماعیل. 1386. مقدمه‌ای بر برنامه‌ریزی شهری. تهران: علم و صنعت.

12. طهماسبی‌زاده، فرشاد. 1392. تحلیل فضایی عدالت اجتماعی در شهر مطالعه موردی شهر اصفهان. پایان نامه کارشناسی ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه ازاد اسلامی واحد نجف اباد.

13. عسگری، علی. 1390. تحلیل آمار فضایی با ARC GIS. تهران: سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران.

14. هاروی، دیوید. 1379. عدالت اجتماعی و شهر ترجمه فرخ حسامیان و دیگران. تهران: شرکت پردازش و برنامه ریزی شهری

15. وارثی، ح.، قائد رحمتی، ص.، & باستانی فر، ا. (1386). بررسی اثرات توزیع خدمات شهری در عدم تعادل فضایی جمعیت مطالعه موردی شهر اصفهان. مجله جغرافیا و توسعه، 91-107.

16. هزار جریبی، جعفر. “بررسی احساس عدات اجتماعی و عوامل موثر بر آن (مطالعه موردی شهر تهران).” جامعه‌شناسی کاربردی سال بیست و دوم شماره پیاپی 23 شماره سوم، 1390: 31-62

1. Soja Edward (2000) "Postmetropolis: Critical Studies of Cities and Regions". Oxford: Basil Blackwell,
2. Buzzelli, Michael.(2008)"Environmental Justice in Canada It Matters Where You Live" CPRN Research Report, Canadian policy research networks.
3. Albo Greg,(2009). "Challenges for Urban Social Justice Movements: Neoliberal Urbanism, the Canadian City and Toronto". Report Prepared for the Centre for Social Justice
4. Bullard, R. (2015). Environmental Justice in the United States. International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences (Second Edition) , 756–762
5. Pearsal, Hamil, and Joseph Pierceb (2010) "Urban sustainability and environmental justice: evaluating the." Local Environment Vol. 15, No. 6, July, 2010: 569–580
6. David Harvey, (1973)" Social Justice and the City"  was previously published in 1973 by the Johns Hopkins University Press.
7. Bowen, William. m. 2001. environmental justice theroth research - based decision - making , geland publishing .n.y.,u.s.a
8. Lorestani, A., Yaghoubpour, Z., & Shirzadian, R. (2016). Analysis of spatial distribution of Tehran Metropolis urban services using models of urban planning. Int. J. Hum. Capital Urban Manage., 1(2): 83-92, Spring 2016.
9. Li, B., Li, T., Yu, M., & Bin, C. (2017). Can equalization of public services narrow the regional disparities in China? A spatial econometrics approach. China Economic Review ,Volume 44, July 2017, 67–78
10. Tarrant, M. A.; Cordell, H. K.(1999) "Environmental justice and the spatial distribution of outdoor recreation sites: an application of geographic information systems" Journal of Leisure Research 1999 Vol. 31 No. 1 pp. 18-34.
11.        Henri Lefebvre, 1968, 1972  , Droit à la ville (1968), Pensée Marxiste et la ville (1972), La révolution urbaine (1970), Du rurale à l'urbain (1970)
12. Dufaux, Frederic. 2008. "Birth announcement, justice spatial/spatial justice, ." www.jssj.org.
13. Kinman, el. 1999. Evaluating health services equity at a primary care clinic in Chilmark. . Bolivia Social Science & Medicine49 (5), 663–678.
14. Kunzmann, K R. 1998. "planning for spatial equity in Europe. International." 101–121.
15. Martnez, J. 2005. "monitors intra-urban nequalities with GIS-based indicators: With a case study in Rosario, Argentina. Utrecht University."
16. Soja, Edward. 2008. "the city and spatial justice, justice spatial/spatial justice,." www.jssj.org.
17. tsou Ko-Wan and Yu-Ting Hang and Yao-lim chang(2005) " An accessibility-based integrated measure of relative spatial equity in urban public Facilities" Cities, Vol . 22 No. 6, pp: 424–435.
18. www.esri.com. n.d. /industies/planning/index.
19. Ouyang, O., Wang, B., Tian, L., & Tian, X. (2017). Spatial deprivation of urban public services in migrant enclaves under the context of a rapidly urbanizing China: An evaluation based on suburban Shanghai. Cities , Volume 60, Part B, February 2017, 436–445
20. Stephens, C., & Church, C. (2017). Environmental Justice and Health. International Encyclopedia of Public Health (Second Edition) , 499–506.
21. Planning, National Cheng Kung University, Tainan 70101, Taiwan.
22. Weijuan , C., & Chenlu , D. (2017). Spatial decay of recreational services of urban parks: Characteristics and influencing factors. Urban Forestry & Urban Greening Volume 25, July 2017, 130–138.

Wüstemann, H., Kalisch, D., & Kolbe, J. (2017). Access to urban green space and environmental inequalities in Germany. Landscape and Urban Planning, Volume 164, August 2017, 124–131.