این پژوهش که شهرستان مشگینشهر را به سبب وجود پتانسیلهای طبیعی، مورد هدف ارزیابی اکوتوریسمی قرار داد بر آن بود تا با استفاده از روش تحلیل چندمعیاره فازی به پهنهبندی قابلیت اکوتوریسمی در منطقه مورد مطالعه دست یابد. در این راستا بر پایه اسناد مختلف کتابخانهای، دادهها و اطلاعات مربوط به 9 معیار محیطی شامل نوع اقلیم، شیب، جهت شیب، ارتفاع از سطح دریا، فاصله از آبراههها، تراکم پوشش گیاهی، خاک ، سنگ-شناسی و فاصله از گسل گردآوری شد. تمامی عملیات آمادهسازی، مدیریت و تجزیه و تحلیل دادهها و اطلاعات در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) انجام پذیرفت که در نهایت به تهیه نقشه پهنهبندی قابلیت اکوتوریسمی منطقه مورد مطالعه انجامید. نتایج حاصل از این پهنهبندی حاکی از وجود پتانسیلهای خوب اکوتوریسمی در سطح شهرستان مشگینشهر بوده و تطابق قابل قبولی را با واقعیات محیط طبیعی منطقه نشان داد. بر طبق این پهنهبندی حدود 17 درصد از سطح شهرستان از قابلیت بالای اکوتوریسمی و 72 درصد از سطح آن از قابلیت پایین اکوتوریسمی برخوردار بود. تمرکز فضایی پهنههای مساعد اکوتوریسم در جنوب شهرستان که از مراتع و بیشهزارهای نسبتا خوبی پوشیده شده است، ما را بر آن میدارد که توسعه اکوتوریسمی این قسمت از شهرستان را در اولویت قرار دهیم. در مقابل اقلیم نامساعد نیمه شمالی شهرستان و به تبع آن پوشش گیاهی ضعیف و کمتراکم از توانهای اکوتوریسمی این قسمت کاسته است، به طوری که به غیر از نقاط پراکنده چندی در شمال، قسمت اعظم نیمه شمالی شهرستان را پهنههای با قابلیت کم اکوتوریسمی میپوشانند.