برنامه ریزی شهری
مهرداد محلوجی؛ احمد خادم الحسینی؛ حمید صابری؛ صفر قائدرحمتی
دوره 10، شماره 40 ، بهمن 1400، ، صفحه 7-20
چکیده
رویکرد زیست پذیری به معنای توان و قابلیت یک مکان برای تامین نیازهای زیستی ساکنان اعم از مادی و غیرمادی در جهت ارتقای کیفیت زندگی و ایجاد بستر شکوفایی توانمندیهای عموم شهروندان میباشد و از آنجا که سکونتگاههای غیررسمی از خدمات و امکانات شهری کم بهره بوده و نیازمند توجه به کیفیت شهری میباشند، هدف اصلی این پژوهش ارزیابی عوامل مؤثر ...
بیشتر
رویکرد زیست پذیری به معنای توان و قابلیت یک مکان برای تامین نیازهای زیستی ساکنان اعم از مادی و غیرمادی در جهت ارتقای کیفیت زندگی و ایجاد بستر شکوفایی توانمندیهای عموم شهروندان میباشد و از آنجا که سکونتگاههای غیررسمی از خدمات و امکانات شهری کم بهره بوده و نیازمند توجه به کیفیت شهری میباشند، هدف اصلی این پژوهش ارزیابی عوامل مؤثر بر زیستپذیری شهری در سکونتگاههای غیررسمی منطقه 14 شهر اصفهان میباشد. روش تحقیق کاربردی و در چارچوب روشهای توصیفی – تحلیلی قرار میگیرد. جهت گردآوری دادهها از روش پیمایشی، اسنادی و میدانی استفاده گردیده است. همچنین برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از تکنیکهای آماری PLS و روش تصمیم گیری چند معیاره بهره گرفته شده است. از نتایج بدست آمده در ارزیابی صورت گرفته اینکه شاخص اقتصادی در زیست پذیری شهری با میانگین کل 2.13، از متوسط استاندارد پایینتر و از نارضایتی بیشتری در بین ساکنین میباشد. در بین نماگرهای بررسی شده در شاخص اقتصادی، وضعیت سرمایه گذاری در محلات با میانگین 1.8 از کمترین رضایت در بین ساکنین محلات برخوردار میباشد. در عین حال شاخص کالبدی با میانگین کل 2.58 از رضایت بیشتری برخوردار بوده لیکن از متوسط استاندارد کمتر است و در این شاخص نیز نماگر وضعیت برخورداری از خدمات مذهبی با میانگین 3.24 از بیشترین رضایت برخوردار میباشد.
برنامه ریزی شهری
خاطره امیری؛ محمد مسعود؛ داریوش مرادی چادگانی؛ فرامرز صافی اصفهانی؛ نگین صادقی
دوره 10، شماره 39 ، آبان 1400، ، صفحه 77-89
چکیده
ناکارآمدی بافتهای فرسوده بر کیفیت فرم، عملکرد و امنیت شهرها تأثیر اساسی دارد. ازاینرو بازآفرینی شهری یکی از راهکارهای مداخله در راستای حل مشکلات اینگونه بافتها است که از مشارکت فعال ساکنان بهره میبرد. این مقاله باهدف دستیابی به الگوی مشارکتپذیری الکترونیکی ساکنان بافتهای فرسوده شهر اصفهان بهمنظور بازآفرینی این بافتها ...
بیشتر
ناکارآمدی بافتهای فرسوده بر کیفیت فرم، عملکرد و امنیت شهرها تأثیر اساسی دارد. ازاینرو بازآفرینی شهری یکی از راهکارهای مداخله در راستای حل مشکلات اینگونه بافتها است که از مشارکت فعال ساکنان بهره میبرد. این مقاله باهدف دستیابی به الگوی مشارکتپذیری الکترونیکی ساکنان بافتهای فرسوده شهر اصفهان بهمنظور بازآفرینی این بافتها تدوینشده است. بر این اساس یک پژوهش با ویژگیهای استقرایی، کاربردی و توصیفی تحلیلی است که در آن با بهکارگیری روشهای تحلیل ذینفعان با استفاده از تحلیل ماتریس قدرت- منفعت و تحلیل محتوی و نقشهنگاری ذهنی الگوی مشارکتپذیری الکترونیکی ساکنان در بافتهای فرسوده اصفهان معرفی میشود. یافتههای پژوهش نشان میدهد فرایند مشارکتپذیری شامل مراحل آموزش الکترونیکی، یادگیری الکترونیکی، آگاهی، مشاوره الکترونیکی و درگیری الکترونیکی است و در قلمرو و اختیار بازآفرینی شهری زمینه را برای مشارکتپذیری ساکنان بافتهای فرسوده فراهم میکند.
گردشگری
سید علی موسوی؛ حسن بیک محمدی؛ حسین صرامی
دوره 10، شماره 37 ، اردیبهشت 1400، ، صفحه 61-78
چکیده
اطلاعات و دادههای مورد نیاز تحقیق با استفاده از روشهای اسنادی و میدانی جمع آوری شده است. جامعه آماری شامل گردشگران خلاق فرهنگی شهر اصفهان میباشند که با استفاده از فرمول برآورد نمونه کوکران تعداد و حجم نمونه افراد مورد مطالعه برابر با 385 نفر تعیین گردیده است. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزارهای Excel، SPSS و آزمونهای آماری ...
بیشتر
اطلاعات و دادههای مورد نیاز تحقیق با استفاده از روشهای اسنادی و میدانی جمع آوری شده است. جامعه آماری شامل گردشگران خلاق فرهنگی شهر اصفهان میباشند که با استفاده از فرمول برآورد نمونه کوکران تعداد و حجم نمونه افراد مورد مطالعه برابر با 385 نفر تعیین گردیده است. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزارهای Excel، SPSS و آزمونهای آماری خی دو یا کای اسکوار، تک متغیره، اسپیرمن و همچنین جهت تعیین استراتژیها و راهکارهای توسعه گردشگری خلاق فرهنگی از مدل SWOT استفاده شده است. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که ویژگیها و غنای آثار تاریخی؛ فرهنگی؛ اجتماعی؛ علمی؛ صنایع دستی؛ هنری طبیعی و ... از جاذبههای گردشگری شهر اصفهان به شمار میروند به طوری که گردشگری خلاق فرهنگی بر جذب گردشگران این شهر پرآوازه تأثیر بسیار زیادی دارد. اما دافعهها و عدم امکانات مرتبط با صنعت گردشگری خلاق فرهنگی شهر اصفهان نیز موجب کاهش و عدم افزایش ورود گردشگران میشود که در کل ضعف امکانات زیربنایی توسعه نیافتگی گردشگری فرهنگی را در پی دارد. با بهرهگیری از مدل (SWOT) نتایج نشان داد که شهر اصفهان با مجموع 20 نقطه قوت و فرصت به ترتیب با امتیاز وزنی 33/3 و 41/3، به عنوان مزیتها، پتانسیلهای فراوانی برای توسعه گردشگری خلاق فرهنگی دارد، ولی در عین حال 18 نقطه ضعف و تهدید فراروی این گردشگری خلاق فرهنگی شهر اصفهان به ترتیب با امتیاز وزنی 86/3 و 21/3 به عنوان محدودیتها نشان میدهد که با چالشها و مشکلاتی هم مواجه است.
برنامه ریزی شهری
سارا کریمپور؛ مهدی مومنی
دوره 5، شماره 20 ، بهمن 1395، ، صفحه 125-138
چکیده
پژوهش حاضر بر آن است تا مکانهای بهینه اسکان موقت آسیب دیدگان از زلزلهای احتمالی را در شهر اصفهان، که در آن پتانسیل و قابلیت اسکان سریع افراد آسیب دیده از بحران زلزله وجود داشته باشد مورد پیش بینی قرار داده و با برنامه-ریزی صحیح و علمی، مدیریت بحران زلزله را با ایجاد تسهیلات لازم جهت شناخت مکانهای مناسب اسکان موقت یاری نماید. ...
بیشتر
پژوهش حاضر بر آن است تا مکانهای بهینه اسکان موقت آسیب دیدگان از زلزلهای احتمالی را در شهر اصفهان، که در آن پتانسیل و قابلیت اسکان سریع افراد آسیب دیده از بحران زلزله وجود داشته باشد مورد پیش بینی قرار داده و با برنامه-ریزی صحیح و علمی، مدیریت بحران زلزله را با ایجاد تسهیلات لازم جهت شناخت مکانهای مناسب اسکان موقت یاری نماید. نوع پژوهش حاضر بر اساس هدف کاربردی است و روش مطالعه پژوهش با توجه به ماهیت و موضوع تحقیق توصیفی – تحلیلی میباشد. در این مطالعه با استفاده از معیارهای اساسی مانند کاربریهای ناسازگار و سازگار، دسترسی و تراکم جمعیتی و ترا فیکی با استفاده از روش تحلیل گسترش یافته چانگ (AHP) و بهرهگیری از منطق فازی معیارهای تعیین شده توسط کارشناسان و متخصصین وزن دهی شد و در نهایت توسط تحلیلهای فازی در سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) بصورت وزنی همپوشانی شدند. نتایج این مطالعه نشان میدهد مناطق حاشیه زایندرود که دارای فضاهای باز کافی و در عین حال سازگار با کاربری های اطراف می باشند، دارای پتانسیل نسبتاً بهتری برای استقرار آسیب دیدگان هستند، در مقابل مناطقی مانند بخشهای شمالی شهر به جهت عدم وجود کاربریهای امدادی و بیمارستانی و عدم فضای کافی و دارای ارزش برنامهریزی، دارای کمترین قابلیت ممکن برای برنامهریزی اسکان موقت زلزله زدگان می باشند.