برنامه ریزی روستایی
الهام افتخاری؛ جعفر گنجعلی
دوره 10، شماره 39 ، آبان 1400، ، صفحه 29-42
چکیده
شاخصهای توسعه، عمدهترین معیار برای هدفگذاری، برنامهریزی و ارزشیابی طرحهای توسعه روستایی به شمار میآیند که با بهرهگیری از این معیارها میتوان میزان پیشرفت و یا تاثیر طرحها و پروژههای توسعه روستایی را در رسیدن به اهداف ارزیابی نمود و به همین دلیل آگاهی از نقاط ضعف و قوت مناطق، نوعی ضرورت برای ارائه طرحها و برنامهها ...
بیشتر
شاخصهای توسعه، عمدهترین معیار برای هدفگذاری، برنامهریزی و ارزشیابی طرحهای توسعه روستایی به شمار میآیند که با بهرهگیری از این معیارها میتوان میزان پیشرفت و یا تاثیر طرحها و پروژههای توسعه روستایی را در رسیدن به اهداف ارزیابی نمود و به همین دلیل آگاهی از نقاط ضعف و قوت مناطق، نوعی ضرورت برای ارائه طرحها و برنامهها محسوب میشود.بکارگیری رو شهاى علمی به منظور بررسی و سطح بندی مناطق از حیث توسعه یافتگى در جنبههاى مختلف اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و غیره، منجر به شناخت میزان نابرابریها گردیده است و معیاری برای تلاش در حوزه کاهش و رفع نابرابرىهاى موجود میان آنها نیز محسوب میشود. از اینرو، در پژوهش حاضر اولویتبندی معیارهای سطح بندی توسعه کالبدی بر اساس AHp 1 و نرم افزارExpert Choice و رتبه بندی سکونتگاههای روستایی شهرستانهاى استان اصفهان بر اساس تکنیک TOPSIS2 و نرم افزار SPSS نتیجه نهایی توسعه یافتگى را مشخص میکند. نتایج پژوهش نشان داد که شهرستانهاى اصفهان، کاشان، اردستان، فلاورجان، سمیرم، تیران و کرون، فریدن به عنوان شهرستانهاى برخوردار، لنجان، گلپایگان، نطنز، نایین، فریدونشهر، چادگان، شهرضا، مبارکه، شاهین شهر و میمه به عنوان شهرستانهاى نسبتا برخوردار و شهرستانهاى آران و بیدگل، خوانسار، نجف آباد، خور و بیابانک، دهاقان، برخوار، خمینی شهر به عنوان شهرستانهاى کمتر برخوردار استان مطرح است.
برنامه ریزی شهری
مجتبی رفیعیان؛ ابراهیم زحمتکش؛ پروین ده ده زاده سیلابی
دوره 6، شماره 22 ، مرداد 1396، ، صفحه 115-128
چکیده
شهر به عنوان بستر زیست انسان شهرنشین، نیازمند تأمین استانداردهایی است که در یک نگاه می توان آن را استانداردهای کیفیت زندگی نامید. از آنجائیکه مهمترین و اساسی ترین هدف از برنامهریزی شهری پاسخگویی به نیازهای افراد ساکن در شهرها و بهبود کیفیت زندگی آنها ست، امروزه توزیع نهادهای خدماتی کیفیت زندگی شامل کیفیت مسکن ، کیفیت محیط زیست، ...
بیشتر
شهر به عنوان بستر زیست انسان شهرنشین، نیازمند تأمین استانداردهایی است که در یک نگاه می توان آن را استانداردهای کیفیت زندگی نامید. از آنجائیکه مهمترین و اساسی ترین هدف از برنامهریزی شهری پاسخگویی به نیازهای افراد ساکن در شهرها و بهبود کیفیت زندگی آنها ست، امروزه توزیع نهادهای خدماتی کیفیت زندگی شامل کیفیت مسکن ، کیفیت محیط زیست، اشتغال، آموزش، بهداشت و... در سطح شهر مورد توجه مدیران و برنامه ریزان شهری می باشد. بر این اساس، هدف تحقیق حاضر بررسی و تحلیل شاخصهای کیفیت زندگی شهری در مناطق شهر شیراز می باشد روش تحقیق "توصیفی – تحلیلی " است که با مطالعات میدانی و تکمیل پرسشنامه گردآوری شده و در نرم افزار SPSS وارد و سپس با استفاده از آزمون Tتک نمونه ای ابتدا میزان رضایتمندی شهروندان از کیفیت زندگی در شهر شیراز سنجیده شد. و سپس با استفاده از مدل های topsis،AHP و vikor مناطق شهری شیراز در میزان برخورداری از شاخص های کیفیت زندگی اولویت بندی شدند. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که شاخص های سرگرمی، آموزش و محیط زیست از حد متوسط احساس رضایتمندی بالاتر قرار دارد. همچنین تاسیسات و تجهیزات، جامعه مدنی و خدمات در شرایط متوسطی از احساس رضایتمندی می باشند. شاخصهای بهداشت، اشتغال و مسکن در پاینتر از حد متوسط رضایتمندی کیفیت زندگی قرار گرفتهاند. همچنین نتایج حاصل از رتبه بندی مناطق نشان دهنده تفاوت معناداری از لحاظ شاخص های کیفیت زندگی در بین مناطق ده گانه شهر شیراز و نابرابری مناطق قدیمی و مناطق جدید می باشد.
برنامه ریزی شهری
علیرضا محمدی؛ سپیده نوری
دوره 6، شماره 21 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 91-106
چکیده
تحقق توسعه ملی و اقتصاد مقاومتی، مستلزم شناخت امکانات و توانمندیهای موجود اقتصادی مناطق مختلف کشور است. موضوعی که در برنامهریزیهای ملی توسعه به آن توجه کمتری میشود و اغلب شاخصهای کلان ملی برای سیاستگذاریهای منطقهای مورد توجه قرار میگیرند. عدم شناخت درست از توانمندیهای اقتصادی استانهای کشور، مانع سیاستگذاری ...
بیشتر
تحقق توسعه ملی و اقتصاد مقاومتی، مستلزم شناخت امکانات و توانمندیهای موجود اقتصادی مناطق مختلف کشور است. موضوعی که در برنامهریزیهای ملی توسعه به آن توجه کمتری میشود و اغلب شاخصهای کلان ملی برای سیاستگذاریهای منطقهای مورد توجه قرار میگیرند. عدم شناخت درست از توانمندیهای اقتصادی استانهای کشور، مانع سیاستگذاری و برنامهریزی مطلوب برای توسعة منطقهای است. شناخت امکانات و توانمندیهای اقتصادی، برای تدوین و اجرای سیاستهای توسعة اقتصادی ضروری است. هدف این مقاله شناخت و رتبهبندی استانهای کشور از نظر نماگرهای توسعة اقتصادی است. دادههای آماری 72 نماگر کلیدی از سرشماریهای آماری مرکز آمار ایران در بخش حسابهای ملی و منطقهای استخراج شدهاند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آمار فضایی مانند آماره موران و روش تصمیمگیری چندمعیاره TOPSIS و ضریب تغییرات C.V برای انعکاس پراکنش فضایی، رتبه و چگونگی توزیع نماگرهای اقتصادی منطقهای استفاده شده است. نتایج رتبهبندی به روش TOPSIS، نشان میدهند که استان تهران با امتیاز نهایی 0/67 در رتبه اول و استان چهارمحال و بختیاری با امتیاز 0/18 در رتبه آخر توان اقتصادی توسعة منطقهای قرار دارند و تفاوت قابل توجهی از نظر میانگین رتبهبندی (0.5)، بین استانهای مختلف کشور وجود دارد. نتیجه اینکه، توان اقتصادی مناطق بر مبنای نماگرهای کلان توسعة منطقهای کاملا متفاوت است و به سیاستگذاری و برنامهریزی متناسب با توانمندیهای اقتصادی در سطح ملی و منطقهای نیاز دارد. در پایان بر مبنای یافتههای پژوهش، پیشنهادهایی همانند اجرای برنامهریزی آمـایش سرزمین (برنامهریزی فضایی) برای ارتقای توانمندیهای اقتصادی توسعة منطقهای، ارائه شدهاند. واژگان کلیدی: حسابهای ملی و منطقهای، توان اقتصادی، TOPSIS، ایران.
برنامه ریزی شهری
حسین نظم فر؛ علی عشقی چهاربرج؛ فرامرز منتظری
دوره 5، شماره 19 ، آبان 1395، ، صفحه 7-22
چکیده
سرآغاز عدالت اجتماعی ریشه در عدالت فضایی و محیطی دارد. عدالت فضایی یکی از مقولههای برنامهریزی مبتنی بر جغرافیا است که هدف آن تأمین نیازهای ساکنان محدودههای جغرافیایی است. پهنههای فضایی گسترده استان اردبیل متاثر از بیعدالتی فضایی از بعد شاخص های توسعه است. از این رو پژوهش حاضر به بررسی و سنجش وضعیت عدالت فضایی در توسعه یافتگی ...
بیشتر
سرآغاز عدالت اجتماعی ریشه در عدالت فضایی و محیطی دارد. عدالت فضایی یکی از مقولههای برنامهریزی مبتنی بر جغرافیا است که هدف آن تأمین نیازهای ساکنان محدودههای جغرافیایی است. پهنههای فضایی گسترده استان اردبیل متاثر از بیعدالتی فضایی از بعد شاخص های توسعه است. از این رو پژوهش حاضر به بررسی و سنجش وضعیت عدالت فضایی در توسعه یافتگی شهرستانهای استان اردبیل پرداخته است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی با هدف کاربردی است. جامعه آماری تحقیق شامل 10 شهرستان استان اردبیل براساس سالنامه آماری 1390 میباشد. برای سنجش عدالت فضایی در توسعه یافتگی شهرستان ها از 40 شاخص موثر توسعه یافتگی استفاده شده است. جهت تعیین اهمیت هریک از شاخص ها از روش آنتروپی شانون و به منظور تجزیه وتحلیل و رتبه بندی شهرستان ها از دو مدل تاپسیس و ویکور استفاده شده است. از آنجاییکه نتایج حاصل از این دو مدل در مواردی با یکدیگرهمخوانی نداشتند، برای رسیدن به یک اجماع کلی، از روشهای ادغامی (میانگین رتبه، بردا، کپلند) بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از تکنیک ادغام نشان میدهدکه شهرستان اردبیل با کسب رتبه اول از نظر برخورداری از شاخصهای توسعه از وضعیت بسیار مطلوبی برخوردار است. بعد از این شهرستان، شهرستان های خلخال و نمین در وضعیت توسعه یافته، شهرستان های سرعین و کوثر نیمه توسعه یافته، شهرستان های مشگین شهر، پارسآباد و نیرکمتر توسعه یافته و شهرستان های مغان و بیله سوار در وضعیت محروم از شاخص های توسعه قرار دارند.
برنامه ریزی شهری
حسین نظم فر؛ فاطمه محمدی؛ ابراهیم زاهدی کلاکی؛ علی عشقی
دوره 5، شماره 17 ، اردیبهشت 1395، ، صفحه 7-20
چکیده
اشتغال و بیکاری از مهمترین مسائلی هستند که برای ایجاد یک جامعه مرفه باید مورد توجه گیرند، زیرا مهمترین شرط برای رشد و توسعه هر جامعهای ایجاد اشتغال است. به همین منظور در برنامههای توسعه، کاهش بیکاری و ایجاد اشتغال پایدار به عنوان یکی از محورهای اساسی مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر که از نوع توصیفی- تحلیلی است، با هدف تحلیل ...
بیشتر
اشتغال و بیکاری از مهمترین مسائلی هستند که برای ایجاد یک جامعه مرفه باید مورد توجه گیرند، زیرا مهمترین شرط برای رشد و توسعه هر جامعهای ایجاد اشتغال است. به همین منظور در برنامههای توسعه، کاهش بیکاری و ایجاد اشتغال پایدار به عنوان یکی از محورهای اساسی مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر که از نوع توصیفی- تحلیلی است، با هدف تحلیل فضایی و تعیین جایگاه شهرستانهای استان گلستان به لحاظ برخورداری از شاخصهای اشتغال انجام گرفته است. در این تحقیق برای دستیابی به اهداف پژوهش از 21 شاخص در زمینه اشتغال استفاده شده است. داده های مورد استفاده از مرکز آمار ایران( سالنامه آماری استان گلستان) تهیه گردید. به منظور تحلیل دادهها از نرمافزار آماری Spss ، سطح بندی شهرستانها براساس مدل تصمیم گیری چند معیاره تایج نشان میدهد بین شهرستانهای استان گلستان شکاف و نابرابری زیادی در برخورداری از شاخص های اشتعال وجود دارد و این شکاف و نابرابری از مرکز استان به سمت پیرامون بیشتر میشود. سطح بندی شهرستان ها استان گلستان براساس مدل تاپسیس حاکی از آن است که شهرستانهای گرگان و بندرگز درسطح کاملاً برخوردار، آزادشهر، بندر ترکمن و کردکوی در سطح برخوردار، آق قلا، کلاله، علی آباد، گنبد کاووس، مینودشت و مراوهتپه در سطح نسبتاً برخوردار و گمیشان، رامیان وگالیکش در محرومترین سطح قرار گرفته اند. در نهایت جهت رفع نابرابریهای موجود در زمینه اشتغال در راستای عدالت اجتماعی پیشنهادهایی ارائه شده است.
امیر کرم؛ مرضیه آقاعلیخانی؛ آیلا قلی زاده؛ حسن احمد زاده
دوره 4، شماره 14 ، شهریور 1394، ، صفحه 193-205
چکیده
ناپایداری دامنههای طبیعی بوسیله حرکات تودهای از جمله پدیدههایی میباشد که پس از سیل و زلزله بیشترین خسارت را به انسان وارد مینماید، این حرکات تحت تاثیر پارامترهایی نظیر اختلاف دما، بارش، یخبندان، ارتفاع، شیب، زمینشناسی، لند فرم، فاصله از گسل، فاصله از رود، فاصله از جاده و ... رخ میدهد. بنابراین در این مطالعه سعی شده تا با ...
بیشتر
ناپایداری دامنههای طبیعی بوسیله حرکات تودهای از جمله پدیدههایی میباشد که پس از سیل و زلزله بیشترین خسارت را به انسان وارد مینماید، این حرکات تحت تاثیر پارامترهایی نظیر اختلاف دما، بارش، یخبندان، ارتفاع، شیب، زمینشناسی، لند فرم، فاصله از گسل، فاصله از رود، فاصله از جاده و ... رخ میدهد. بنابراین در این مطالعه سعی شده تا با استفاده از اطلاعات فوق و با کمک روشهای مدلسازی AHP و TOPSIS علاوه بر شناسایی سطوح با خطر بالای حرکات دامنهای مناسبترین مدل در شناسایی این پهنهها با کمک دادههای میدانی مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج بدست آمده نشان میدهد که مدل AHP مناسبترین پهنهبندی از حرکات دامنهای را ارائه میدهد. بر اساس نقشه بدست آمده بوسیله این مدل سطوح با پتانسیل بالای حرکات دامنهای دارای شیبی بین 10 تا20 در صد و ارتفاع حدود 1600 تا 1900 متر میباشند و اغلب از سنگ آهک تشکیل گردیدهاند و در مجموع حدود 28 درصد محدوده را شامل میشوند و در مجموع حدود 28 درصد مساحت محدوده را شامل میشوند.