برنامه ریزی شهری
گشتاسب کیانی؛ کوروش افضلی؛ کرامت ا... زیاری
دوره 10، شماره 39 ، آبان 1400، ، صفحه 43-57
چکیده
ارزیابی تحققپذیری طرحهای شهری، قبل از اجرای آنها مهم است. تحققپذیری طرحهای شهری، یکی از چالشهای بزرگ برنامهریزی شهری در ایران است. پژوهشهای شهری نشان میدهد که"توسعه شهری" در جهان امروز فرآیندهای پیچیدهای را طی میکند و گذرگاه اصلی آن از پیچ و خمهای "اقتصاد سیاسی "و از میان رویکردهای مختلف ایدیولوژیک میگذرد. این نظریه ...
بیشتر
ارزیابی تحققپذیری طرحهای شهری، قبل از اجرای آنها مهم است. تحققپذیری طرحهای شهری، یکی از چالشهای بزرگ برنامهریزی شهری در ایران است. پژوهشهای شهری نشان میدهد که"توسعه شهری" در جهان امروز فرآیندهای پیچیدهای را طی میکند و گذرگاه اصلی آن از پیچ و خمهای "اقتصاد سیاسی "و از میان رویکردهای مختلف ایدیولوژیک میگذرد. این نظریه در برخورد با برنامهریزی ناگزیر درگیر مباحث مربوط به قدرت دولت سالاری، منابع مالی و حمایت از مردم یا شهروندان میشود. زیرا برنامهریزی شهری از آغاز ابزاری در دست دولت بوده تا با خصلتی آمرانه به ساماندهی شهرها بپردازد و امروز در رقابت با بخش خصوصی، روز به روز از اقتدار آن کاسته شده است. در این میان مردم، یعنی ساکنان شهرها با جامعه شهری اغلب ناظر سلطه سرمایه بر عرصه شهرها میباشند و اعتراض آنها به جایی نمیرسد. این تحقیق از روش توصیفی، بررسی اولیه و مصاحبههای ساختاریافته با کارشناسان در پروژههای توسعه شهری برای شناسایی معیارها و شاخصهای تحققپذیری برای ارزیابی تحققپذیری برنامهریزی راهبردی استفاده کرده است. دادههای این تحقیق با استفاده از نرم افزار SPSS و Amos تجزیه و تحلیل شدهاند.. یافتههای به دست آمده نشان میدهد که عامل کالبدی بیشترین بار عاملی را با 98/0 به خود اختصاص داده است و بیشتر از سایر عوامل بر تحقق پذیری طرح راهبردی موثر بوده است. بعد از عامل بودجه بندی قرار دارد که با بار عاملی 94/0 در رتبه دوم قرار گرفته است. عامل های سیاسی و محیطی نیز با بارهای عاملی 93/0 و 88/0 در رتبههای بعدی قرار گرفتهاند. بنابراین میتوان گفت عامل کالبدی بیشترین تأثیر را در تحقق پذیری طرحهای راهبردی داشته است. همچنین عامل اقتصادی با بار عاملی 34/0 کمترین اثرگذاری را داشته است. مدل ارزیابی تحققپذیری چند بعدی که در این مطالعه ارائه شده است میتواند برای افزایش امکان اجرای برنامهریزیهای راهبردی شهری موجود در آینده مورد استفاده قرار گیرد و از این رو مزایایی برای نسل آینده در ایران داشته باشد.